کلید قطع کننده جریان (circuit breaker)
یک کلید قطع کننده مدار به طور خودکار عمل می کند که برای حفاظت از مدار الکتریکی از آسیب های ناشی از جریان بیش از حد، به طور معمول ناشی از اضافه بار یا اتصال کوتاه است. عملکرد اصلی آن این است به قطع جریان پس از یک گسل شناسایی شده است. بر خلاف فیوز که یک بار عمل می کند و پس از آن باید جایگزین شود، کلید مدار قطع کننده می تواند (یا به صورت دستی یا به صورت خودکار) برای تنظیم مجدد عملکرد طبیعی بازنشانی کند.
قطع کننده های مدار در اندازه های مختلف ساخته می شوند، از دستگاه های کوچک که از مدارهای کم جریان یا لوازم خانگی فردی استفاده می کنند، تا تابلوهای بزرگ طراحی شده برای حفاظت از مدارهای ولتاژ بالا که تمام شهر را تغذیه می کنند. عملکرد کلی کلید کنترل بریکر یا قطع کننده مدار ، RCD یا یک فیوز به عنوان وسیله ای برای حذف انرژی از یک سیستم معیوب، اغلب به عنوان ADS (قطع اتصال خودکار) تامین می شود.
نحوه کارکرد
همه سیستم های مدار شکن دارای ویژگی های مشترک در عملیات خود هستند، اما جزئیات بسته به نوع ولتاژ، درجه بندی فعلی و نوع قطع کننده مدار به طور قابل توجهی متفاوت است.
مدار قطع کننده باید ابتدا وضعیت خطا را تشخیص دهد. در اتصالات کوچک و ولتاژ پایین، این کار معمولا در خود دستگاه انجام می شود. به طور معمول، اثرات گرمایی یا مغناطیسی جریان الکتریکی استفاده می شود. قطع کننده های مدار برای جریان های بزرگ یا ولتاژ بالا معمولا با دستگاه های خنک کننده ایمنی حفاظتی طراحی شده اند تا وضعیت خطا و کارکردن مکانیسم باز شدن را کنترل کنند. این کار معمولا نیاز به یک منبع انرژی جداگانه مانند یک باتری دارند، گرچه برخی از مدارهای ولتاژ بالا دارای ترانسفورماتورهای فعلی، رله های محافظتی و یک منبع کنترل انرژی داخلی هستند.
